یادداشت | دغدغه برای امروز و فردای ایران 

مهسان مسلمی – روشن است که کشور ما بیش از هر چیز دیگری به «کار» نیاز دارد. یعنی ما اگر دغدغه برای امروز و فردای ایران داریم، باید «کار» کنیم و «کار» و «کار». این درست است، اما وقتی می‌توانیم به‌طور مطلوب کار کنیم که در وهله نخست چشم‌انداز وسیعی از امروز و فردای کشورمان داشته باشیم و در دومین گام بتوانیم تحلیل دقیقی از این چشم‌انداز ارائه دهیم. اگر این دو شرط را محقق سازیم، می‌توانیم نقشه بهتری برای «کار» خود طراحی کنیم.

اما نگاهی به وضعیت اقتصادی امروز ایران، بیش و پیش از آنکه هر تصویری را در برابر چشم ما مجسم کند، به ما نشان می‌دهد که تا نزدیک‌شدن به وضعیت مطلوب راه بسیاری داریم. البته دوری وجه مطلوب در همه عرصه‌ها به‌ویژه در این عرصه که بحث ما اقتصادی است، هرگز نباید به ناامیدی منجر شود. بلکه اگر پای همان «دغدغه برای امروز و فردای ایران» در میان باشد، همین ترسیم فاصله حتی دور تا وضع مطلوب می‌توانند شکوفاکننده بیشترین انگیزه‌ها برای حرکت به‌سوی آینده‌ای بهتر باشد. در این میان، وقتی سخنان دلسوزان متخصص و متخصصان دلسوز را می‌شنویم، بهتر می‌توانیم به امروز خود انگیزه فردای بهتر را بدهیم.

در عرصه اقتصادی، یکی از مهم‌ترین شاخصه‌هایی که می‌توان با آن به آینده امیدوار بود توجه به مسئله «تولید» است. از طریق تولید می‌توان سطح امید به آینده را دست‌کم در میان نخبگان عرصه اقتصادی را نیز اندازه‌گیری کرد. «کار» در بهترین حالت خود در امر تولید نمود می‌یابد. تولید نه‌ فقط لازمه امروز ماست، بلکه شاخص هم به‌دست ما می‌دهد. اگر بخواهیم پویایی اقتصادی و در پرتو آن وضعیت اجتماعی ملت‌های جهان را بسنجیم، رونق یا بی‌رونقی تولید را می‌توان به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین شاخصه‌ها برای این کار مد نظر قرار داد.

از سوی دیگر، اگر دولت‌ها این عرصه را به بخش‌خصوصی بسپارند و نیروهای دغدغه‌مند بخش‌خصوصی نیز با همه انگیزه و توان پای کار بیایند، یکی از مهم‌ترین یا شاید مهم‌ترین گام به‌سوی رونق اقتصادی وق پیشرفت ملی کشور برداشته می‌شود.

آمار متخصصان و دانشمندان ایرانی

در کشور ما آمار متخصصان و دانشمندانش در عرصه‌های مختلف علمی و اقتصادی و صنعتی به‌مراتب بهتر از بسیاری کشورهای دیگر است. بنابراین نه‌ فقط باید بر امر تولید همت روزافزون بگماریم. بلکه هم می‌توانیم و هم باید تولید را روزبه‌روز تخصصی‌تر و دانش‌بنیان‌تر کنیم تا نه‌فقط با آن نیازهای اقتصاد ملی خود را تأمین کرده باشیم. همچنین باید در عرصه جهانی نیز با محصولات صنعتی مدرن و برآورنده حوایج انسان امروز، حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشیم.

اینک چه‌بسیار برندها و محصولات مهم ایرانی هستند که قابلیت ارائه در عرصه بین‌المللی را دارند؛ هم در کشورهای همسایه، هم در سطح منطقه غرب‌آسیا و هم در گستره همه کشورهای جهان. این هدف نیز اگرچه شاید کمی دور به‌نظر برسد، اما تولیدکنندگان و متخصصان ایرانی نشان داده‌اند که می‌توان آن را محقق کرد. دغدغه برای امروز و فردای ایران، در همه ابعاد است.

اعتقاد به کار و تولید، اعتماد دولت به بخش‌خصوصی، باور بخش خصوصی به متخصصان و دانشمندان جوان ایرانی، گسترده‌کردن افق چشم‌انداز، مانع‌زدایی‌های دولتی. این دغدغه شامل تلاش همه‌جانبه بخش‌خصوصی برای رقابت سالم و سازنده در عرصه ملی و جهانی نیز هست. تمامی این تلاش‌هاريال بخشی از مهم‌ترین اقدامات لازم برای تحقق اهداف متعالی اقتصادی برای امروز و فردای ایران است.

مطالب مرتبط:

یادداشت | سه نکته درباره سال هزار و چهارصد و سه