افزایش جمعیت میانسال در هند و نیاز به نوسازی زیرساخت‌ها

ترجمه از کابین – رشد جمعیت میانسال در هند همزمان با تبدیل این کشور به یکی از بزرگترین و پویاترین اقتصادهای جهان، به یکی از مهم‌ترین چالش‌های زیرساختی و اجتماعی تبدیل شده است. افزایش امید به زندگی، شهرنشینی سریع و تغییر ساختار جمعیتی، شرایطی ایجاد کرده که تعداد فزاینده‌ای از هندی‌ها زندگی طولانی‌تر و سالم‌تری را تجربه کنند. این تحول، تنها یک روند سلامتی نیست بلکه به یکی از عوامل کلیدی رشد اقتصادی هند تبدیل شده است. در این میان، نقش سیستم‌های حمل‌ونقل عمودی و به‌ویژه آسانسورها، نقشی فراتر از رفاه روزمره دارند و به عنوان ابزاری حیاتی برای دسترسی سالمندان به فضاهای عمومی و مشارکت فعال در جامعه شناخته می‌شوند.

بر اساس برآورد سازمان بهداشت جهانی، تا سال ۲۰۵۰ از هر شش نفر در هند، یک نفر ۶۵ سال یا بیشتر خواهد بود. برخی از کشورها نظیر ژاپن، ایتالیا و آلمان این مرحله را پشت سر گذاشته‌اند، در حالی که کشورهایی مانند هند، سنگاپور و کره جنوبی تازه به آن نزدیک می‌شوند. اصطلاح “اقتصاد نقره‌ای” که برای اشاره به تأثیر جمعیت سالمند در بازار جهانی استفاده می‌شود، در این کشورها نیز جایگاه ویژه‌ای یافته است. همین موضوع نشان می‌دهد که رشد جمعیت میانسال در هند به‌زودی نقش محوری در اقتصاد ایفا خواهد کرد.

بیشتر بخوانید:

دو سال انتظار برای تعویض آسانسور بیمارستان لاگوس

این روند تنها مختص کلان‌شهرهایی مانند دهلی، بمبئی یا بنگلور نیست، بلکه در شهرهای رده ۲ با جمعیت بین ۱ تا ۴ میلیون نفر نیز شاهد جمعیت قابل‌توجهی از سالمندان هستیم. این شهرها نیز برای تضمین تحرک و کیفیت زندگی شهروندان مسن نیازمند نوسازی گسترده زیرساختی هستند. بدون آسانسور، پله‌برقی و سایر فناوری‌های حمل‌ونقل عمودی، حتی کارهای روزمره برای سالمندان دشوار خواهد شد.

نمونه بارز این تحول، پروژه کریدور راه‌آهن پرسرعت بمبئی–احمدآباد (MAHSR) است که با بهره‌گیری از راهکارهای پیشرفته اوتیس، دسترسی سریع و روان برای همه مسافران، حتی در ساعات پرترافیک، فراهم می‌شود. امروزه سیستم‌های آسانسور هوشمند با قابلیت‌های جدید همچون کنترل صوتی، فضای بیشتر برای صندلی چرخدار، پنل‌های کنترل با ارتفاع کمتر و دکمه‌های بریل طراحی شده‌اند تا نیازهای طیف وسیعی از جمعیت را برآورده کنند.

با وجود این، چالش بزرگ، مقاوم‌سازی و نوسازی زیرساخت‌هاست. بسیاری از ساختمان‌های قدیمی هند فاقد فضای تعبیه آسانسور هستند و نیاز به بازسازی دارند. برنامه‌ریزان شهری و مدیران دولتی به اهمیت این موضوع واقف بوده و بر مقاوم‌سازی و سرویس منظم تجهیزات تأکید می‌کنند. طبق آمار، بیش از ۸ میلیون از ۲۲ میلیون آسانسور موجود در جهان به سن فرسودگی نزدیک می‌شوند و نیازمند نوسازی هستند. این وضعیت، با رشد جمعیت میانسال در هند، به یکی از اولویت‌های حیاتی برای صنعت آسانسور تبدیل خواهد شد.

پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۳۰، هزینه‌های سالانه افراد بالای ۶۰ سال در آسیا ۱۰۳ درصد افزایش یافته و به حدود ۸.۶ تریلیون دلار خواهد رسید. اما تحقق این پتانسیل اقتصادی منوط به فراهم کردن زیرساخت‌های مناسب جابجایی و دسترسی است. در غیر این صورت، بخش زیادی از این توان بالقوه بلااستفاده باقی خواهد ماند. در نتیجه، رشد جمعیت میانسال در هند و نیاز به توسعه سیستم‌های حمل‌ونقل عمودی، یکی از ارکان اصلی تضمین مشارکت اقتصادی سالمندان و تحقق اقتصاد نقره‌ای در این کشور به شمار می‌رود.

مترجم: نعیمه گلی

منبع:

https://www.otis.com/en/us/news?cn=india-s-growth-story-fueled-by-longevity-and-mobility